25η Μαρτίου: Διπλή γιορτή – Ημέρα των Ελλήνων
Ημέρα γεμάτη από ευφροσύνη και αγαλλίαση. Απερίγραπτη και άφατη χαρά πλημμυρίζει τις καρδιές των Ελλήνων. Γιατί γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι η Πατρίδα. «Σήμερον χαράς Ευαγγέλια». Αιτία αυτής της χαράς είναι τα δύο «Χαίρε»: «Χαίρε, κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σου» και «χαίρε, ώ χαίρε, ελευθεριά».
Με το πρώτο «χαίρε», ο υιός και λόγος του Θεού γίνεται άνθρωπος, «Ο υιός του Θεού, υιός της Παρθένου γίνεται», «Ο λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν», «Σήμερον της Σωτηρίας ημών το κεφάλαιο». Ο Θεός συγχώρεσε τον άνθρωπο και στέλνει τον μονογενή του Υιό, για να σηκώσει στους αναμάρτητους ώμους του όλη την αμαρτία του κόσμου. Με το δεύτερο «χαίρε», ανέτειλε, επιτέλους, η ευλογημένη ημέρα της 25ης Μαρτίου 1821.
Η αρχή της επανάστασης ταυτίστηκε με την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου- μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της χριστιανοσύνης – γιατί και συμβολική σχέση έχουν, αλλά και γιατί η σπίθα που δημιούργησε την έκρηξη, ήταν η πίστη. Η πίστη στο Θεό. Και η αγάπη για ελευθερία βέβαια. Μόνο που για να πολεμήσει κάποιος γι’ αυτήν, πρέπει κάτι να τον σπρώχνει, κάτι να του δίνει ελπίδα εκεί που δεν υπάρχει, κάτι τέλος που τον κάνει να αψηφά τον ισχυρό και να μην φοβάται το θάνατο. Αυτό το κάτι, για το ελληνικό γένος, ήταν η πίστη στον Θεό. Όσοι δεν μπόρεσαν να το καταλάβουν, το χαρακτήρισαν τρέλα.
Ένας λαός όμως γράφει την ιστορία του, όχι για να αφηγηθεί απλά το παρελθόν του, αλλά για να δηλώσει αυτό που θέλει να είναι στο μέλλον.
200 χρόνια μετά ….. ας αναστοχαστούμε τι είχαμε, τι χάσαμε, τι μας πρέπει. Η γνήσια γνώση της Ιστορίας θα μας προσφέρει πολλά από τα στοιχεία που χρειαζόμαστε για να χαράξουμε την ορθή πορεία προς το μέλλον. Το ’21 αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα αυτά στοιχεία.